W pracowni.

Dryfowałam cztery metry nad ziemią. Mąż zaniedbany, blog zaniedbany, firma zabidzona… za to cel osiągnięty. Ściany wyprowadzone, piony idealne, materiał na podłogę zakupiony. Stagnacja twórcza uniemożliwiona kolejnym etapem edukacji – chory związek z poprzednią uczelnią zakończony. Progres!

Parę lat temu przerwałam studia, od października zaczynam romans z nową uczelnią, której możliwości pomogą mi się rozwijać. Czuję wewnętrzną potrzebę rozwoju i jest to dobry moment na powrót. Nie potrzebuję świstka z tytułem – potrzebuję bodźców, opinii i sugestii osób znających temat, ale również bezstronnych służących dobrą radą. Z perspektywy czasu, patrząc spokojnie wstecz cieszę się z podjętych działań. Przerwanie studiów, a raczej nie podejście do dyplomu było dobrym posunięciem.

Przez natłok wydarzeń, czerwiec był dość wyjątkowym miesiącem a samej pracy z drewnem było niewiele. To był miesiąc pozyskiwania i poszukiwania ciekawych materiałów – tu należy postawić parafkę. – podwórko zapełnione starymi, niemieckimi belkami. Będą nowe meble. Remont trwa, przed nami podłoga… Również w międzyczasie pojawiła się wielka rana w dłoni Przemka i problemy z wyrostkiem. To był owocny miesiąc.

Obrobiłam i wyłożyłam na sklepowe półki nowe produkty – sporej wielkości pieńki o pięknych barwach i ciekawych spękaniach.Chciałabym wyrabiać ich więcej ale jestem ograniczona czasem ich suszenia – trzy lata pozbywają się naprężeń i wilgoci. Raptem parę sztuk w roku mogę przeznaczyć do obrobienia i późniejszej sprzedaży. Te są dostępne w naszym sklepie – o TU.