-
Tapicerowanie fotela.
O zgrozo – to już koniec sierpnia a ja dopiero ukończyłam kobaltowe fotele. Nie żebym narzekała , że długo to trwało – długie były przerwy między poszczególnymi etapami. Zaczęłam w czerwcu, mamy sierpień – wrzesień ma być dla nas przełomem. Te miesiące przeleciały tak szybko, że ciężko zaakceptować mi migrujące żurawie ( tak, tak – u nas już widoczne są odlatujące klucze ). Mimo wszystko , że jest jeszcze lato to moje myśli coraz częściej skłaniają się ku jesieni. Nawet gorące dni są już na swój sposób inne – spokojniejsze niż agresywny czerwiec czy lipiec… Wszystko zaczyna zwalniać. U nas dzieje się sporo, czasem ciężko upilnować poszczególne dni tygodnia. Praca, remont, sen, praca, remont…
-
Odnawianie starych foteli – part 2- podstawy tapicerowania.
Tapicerowanie okazało się całkiem przyjemnym zajęciem, które utwierdziło mnie w przekonaniu że warto stawiać na swojej drodze nowe wyzwania. Jeśli się okaże , że efekt nas zadowoli – wówczas odczujemy samozadowolenie; jeśli polegniemy… No cóż – nie każda droga jest nam pisana, lecz w życiu nie należy przepuszczać takim okazjom, zawsze należy próbować. Zabierałam się za tapicerkę długi czas nie mogąc znaleźć sklepu internetowego, który sprostał by moim wymaganiom. Należę do wygodnickich, którzy preferują zakupy przez internet niż maraton po okolicznych sklepach w celu skompletowania potrzebnych produktów. W końcu udało mi się odnaleźć sklep, w którym było wszystko to czego potrzebowałam: pianka, owata i trafiający w me gusta materiał –…
-
Odnawianie starych foteli – part 1 – konstrukcja drewniana.
Gdyby przejść się po polskich śmietnikach dysponując odpowiednią ilością czasu, wygodnym i ciemnym strojem roboczym oraz stylowym i zwrotnym wózeczkiem ( bardzo ważne by był również odpowiednio pakowny ) bylibyśmy w stanie urządzić sobie dom. Czy uwłacza mi, że wyszarpuję strupki z objęć różnokolorowych worków w których znajdują się resztki jedzenia? Nie. Czy mam ochotę przekopywać kupkę dywanów i opon? Mam. Czy ktoś poza mną patrzy w kierunku wyrzuconych mebli z pożądaniem? Tak – panowie z ładunkiem w kroczu który ulewa się nogawkami, a w dłoniach dzierżą fioletową oranżadę. Jak mam szczęście to uda mi się ich ubiec zanim zasiądą na takowym staruszku zostawiając na nim ślad swojej bytności w postaci bliżej niekreślonej…
